این کتاب سه جلدی که ۱۷۵۰ صفحه و ۷۳۱ منبع فارسی، عربی و زبانهای اروپایی دارد، ۲۹۰ گزارش و سند را در باره آیین عزاداری شیعیان در هشت برش زمانی از صفویه تا جمهوری اسلامی به صورت روشمند و همراه با ارائه نمودارهای مختلف مورد بررسی قرار داده است. نام کتاب برگرفته از جمله یک نویسنده انگلیسی زبان در نیمه دوم قرن نوزدهم است که معتقد است هیچ تراژدی در جهان اسلام بر تراژدی (امام) حسن و (امام) حسین (علیهما السلام) پیشی نگرفته است.
درباره روش پژوهش این کتاب و گستره منابع و یافتههای آن باید بیشتر سخن گفت اما آن چه در این نوشتار کوتاه میتوان گفت و یا دریغ است که گفته نشود این است که انتشار این کتاب از دو نظر شایسته توجه است:
نخست ـ تقویت مطالعات بروندینی جامعهشناختی و فرهنگشناختی زیست اجتماعی و تاریخی شیعیان که از بایستههای گریزناپذیر کنونی ماست، هم از آن روی که دیگران ما را آن گونه که خود میپسندند و یا میتوانند میشناسند و میشناسانند و سزاوار نیست ما در برابر آن تنها به تماشا بایستیم و دیگری آن که ما برای بازشناخت کیستی کنونیمان سخت نیازمند این گونه بررسیها هستیم. چنین برمیآید که نهادهای رسمی شیعهپژوهی به ویژه در مراکز سنتی نشر آموزههای شیعی هنوز به این باور نرسیدهاند و این اثر سودمند میتواند اهمیت این سنخ بررسیها را به خوبی نشان دهد.
دوم ـ به رخ کشاندن آوردههای ارادههای بزرگ که اهمیت این موضوع برای بنده از بند نخست بیشتر است. در دهه اخیر گروهی از پژوهشگران جوان این مرز و بوم که نه شانس پشتیبانی از بودجههای فرهنگی نهادهای خاص و عام را داشتهاند و نه تلخی روزگار آنها را از راهی که برگزیده بودند بازداشته است کارهایی چشمگیر انجام دادهاند که تردید ندارم زمینهها، چگونگی و دستاوردهای فعالیتهای این گروه در آینده موضوع پژوهش قرار خواهد گرفت. اینان هم شمع امید را در دل دوستداران این سرزمین روشن نگاه داشتهاند و هم این درس را به خوبی فرا دادهاند که چگونه با امکانات اندک و دور از هیاهو میتوان کارهای بزرگ و ماندگار انجام داد.
این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید