چکیده:
مرجعیت شیعه در سدههای اخیر در قامت یک نیروی اجتماعی ـ سیاسی موثر در جوامع شیعی حضور داشته و در شمار مهمی از تحولات و نقاط عطف دورهی معاصر مشارکت فعال داشته است.
از مهمترین عوامل ظهور مرجعیت در قالب یک نیروی اجتماعی موثر، در اختیار داشتن مجموعهای کارآمد از ابزارها و مکانیزمهای ارتباطی با جامعه است که مشتمل بر ابزارهای سنتی و متداول نظیر شبکهی مساجد و منابر و واعظان و مبلغان، و رسانههای ارتباطی نوین نظیر مطبوعات، اینترنت و ماهواره میباشد. در مقالهی پیش رو به بررسی سیر تحولی میزان دسترسی مراجع تقلید به ابزارهای رسانهها در نیمسدهی اخیر و در ایران پرداختهایم. بر این اساس، دورههای چهارگانهای برای مرجعیت مشخص گردیده و دسترسی به اشکال گوناگون رسانهای در هر یک از دورهها مورد بررسی قرار گرفته است.
در این بررسی از روشهای «مصاحبه با مطلعان و متخصصان» و «مطالعهی اسنادی و کتابخانهای» استفاده شده است. بر مبنای این بررسی، مکانیزمهای ارتباطی مرجعیت با جامعه در طی دورههای مختلف بسته به نوع رسانه، متفاوت بوده و سیر واحدی را طی نکرده است.
واژگان کلیدی: مرجعیت شیعه،رسانههای ارتباطی، شبکهی مساجد، منابر، مطبوعات حوزوی، پایگاههای اینترنتی مراجع.
این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید