جشن‌های مذهبی در جامعه ایران

توضیحات: نوشته شده توسط فاطمه لطفی

مقطع: کارشناسی ارشد
رشته: جامعه‌شناسی
دانشگاه: دانشگاه تهران
دانشکده: دانشکده علوم اجتماعی
استاد راهنما: سارا شریعتی
استاد مشاور: ابراهیم فیاض
تاریخ دفاع از پایان نامه: اردیبهشت ۱۳۹۰
محل دسترسی به متن کامل: کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران؛ کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
ایمیل نویسنده:این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

بر اساس یک تقسیم‌بندی زمانی، زمان به دو نوع عادی و فوقالعاده تقسیم میشود. زمان جشن از سری زمانهای فوقالعاده است که در آن همه چیز به حال تعلیق در میآید. ادبیات نظری جشن، عناصر سازنده جشن را شامل مواردی چون تعلیق نظم، اتلاف، تخطی و غلیان جمعی میداند. به موازات ادبیات نظری جشن، میتوان از ادبیات دینی جشن هم یاد کرد که نگاهی کاملا متفاوت به مقوله جشن و اعیاد مذهبی دارد. تحقیق حاضر بر آن است تا نشان دهد چه نهادهایی در جامعه، متولی برگزاری جشنها هستند و متولیان این نهادها، چه نگرشی به نحوه برگزاری جشن دارند.

رویکرد انجام این کار پژوهشی، کیفی و با استفاده از «مصاحبه با مطلعین»، «مشاهده» و «ارتباط نزدیک با میدان مطالعه» است. پژوهش پیشرو امکان نوعی مقایسه تطبیقی میان نهادهای رسمی و غیر رسمی (اشکال خانگی) برگزاری جشن را فراهم میکند؛ مسجد دانشگاه تهران به عنوان نماینده نهاد رسمی برگزار کننده جشن و مولودیهای خانگی به عنوان نماینده اشکال غیر رسمی برگزار کننده جشن، انتخاب و بررسی شدهاند. به طور خلاصه، تحقیق پیشرو نشان میدهد که هرچه از سوی نهادهای برگزار کننده جشن در ساخت رسمی به سمت ساخت غیر رسمی میرویم، جشنها هرچه بیشتر عناصر سازنده خود را باز مییابند و با محدودیتهای کمتری برگزار میگردند، چرا که در ساخت رسمی، احکام و فتاوای گاها سختگیرانه مرجعیت دینی در ارتباط با جشن و اعیاد، خطوط قرمز بسیاری را در رابطه با جشن ایجاد مینماید.